Федарэнка Шчарбаты Талер Читать
АКСАНА — «ВЬІКРАДАЛЬНІЦА» ДЗЯЦЕЙ Бацька зірнуў на куханны гадзіннік, умацаваны ў шафцы над газавай плітою, адсунуў кубак з недапітай гарбатаю. — прамармытаў ён. — Увесь час думаю, чаго не хапае?
Андрэй Федарэнка — лаўрэат Літаратурнай прэміі імя Івана Мележа (1995. Шчарбаты талер.
- Андрэй Федарэнка ШЧАРБАТЫ ТАЛЕР Часціна першая ЗАГАДКАВАЯ МАНЕТА Раздзел 1 АКСАНА.
- Андрэй Федарэнка - Смута, альбо xii фантазій на адну. Шчарбаты талер. Андрэй Федарэнка.
Аказваецца, тэлефон маўчыць. Аж не прыпомню такога вечара, каб ніхто не званіў, каб я нікому не быў патрэбен. Можа, тэлефон сапсаваўся? Аксана, седзячы насупраць і п'ючы гарбату, паціснула плячыма. Бацька выйшаў у пярэднюю, хутка вярнуўся. У адной руцэ ён трымаў тэлефон, у другой — шнур з выцягнутай з разеткі вілкаю. — Аксана,— сказаў бацька, зморшчыўшы лоб, падазрона ўглядаючыся ў дачку (ён быў блізарукі),— што гэта значыць?
Навошта ты адключыла тэлефон? — Ну, выцірала пыл у кутку каля разеткі. Можа, неяк выпадкова зачапіла шнур, ён і вылузнуўся. Бацька ўздзеў на нос акуляры, але позірк яго і цяпер, праз шкельцы, не змяніўся, вочы глядзелі на дачку з тым жа падазроным прыжмурам.
Нэрэдэ ийи бир ресторан вар? Я не буду у вас ничего покупать Сиздэн хичбиршей сатыналмаяджаым Ваше здоровье! Столик на двоих, пожалуйста Ики кишилик бир маса, лютфен Счет, пожалуйста Хесап лютфен Приятного аппетита! Русско турецкий словарь с транскрипцией.
Федарэнка Шчарбаты Талер Скачать
— Я табе не веру. Што ты зноў утварыла? — Што ў школе? — Ты гаварыла сёння з завучам, як мы дамаўляліся? Сказала яму, што заўтра ты прапусціш урокі, бо мы едзем да бабулі? — Супакойся, я.
Гаварыла з завучам. — Ён адпусціў? Сказаў: «Ты добрая дзяўчынка, едзь на здароўе хоць на адзін дзень, хоць на некалькі, хоць да канца вучобы».
Бацька не даслухаў і махнуў рукою, у якой трымаў шнур. — Не, штосьці тут не тое. Вось зараз сам перазваню яму дамоў і спытаю,— і бацька знік. Аксана ўздыхнула. Планировка дачи. Ну, зараз пачнецца. І чаму гэта дарослыя так любяць праўду, так дабіваюцца яе?
Калі б усе гаварылі толькі праўду, што за жыццё было б? «Аксана, ты адключыла тэлефон?» — «Так, я адключыла тэлефон».— «Навошта?!» — «Таму, што завуч збіраўся званіць табе, каб выклікаць назаўтра ў школу».— «Навошта?!» — «Каб пагаварыць пра мае паводзіны». Праўда страшэнна нудная і нецікавая.
Дзяўчынка прысела каля стала, пад якім стаялі дзве вялікія гаспадарчыя сумкі, упакаваныя на заўтра. Пад рукой прыемна захрабусцела новенькая слюда. Вось якім падарункам бабуля будзе радая — квятасты летні халат, кітайскія пухнатыя пантофлі. Дзіўна: у бабулі свая хата, свой агарод, а яны вязуць ёй з Мінску гуркі, памідоры, клубніцы. Няўжо бабуля нічога гэтага яшчэ не пакаштавала? Нашто тады агарод? Ці ў травені гэта яшчэ не паспявае?
Дадумаць ёй не даў бацька, які, пагаварыўшы па тэлефоне, зноў з'явіўся на кухні. Поглазова окружающий мир 2 класс тестовые задания скачать бесплатно. — Вылезь зпад стала! — загадаў ён зусім іншым голасам. Аксана паслухалася, прысела на табурэт, апусціла галаву, убачыла на правым калене, пазаўчора абадраным, чорную засохлую скарыначку, паспрабавала скалупнуць яе пазногцем.
— За адну хвіліну ты ўмудрылася схлусіць мне тройчы,— марудна расцягваючы словы, пачаў бацька.— Ты адключыла тэлефон і не прызналася. Ты не адпрошвалася ў завуча. Ты не сказала, што мяне заўтра выклікаюць у школу.
Што гэта за запіска?! — не ў сілах больш стрымлівацца, усклікнуў бацька. Скарыначка скалупнулася, і Аксана, не падымаючы галавы, пагладжвала бледнаружовы след на тым месцы. І пакінь у спакоі калена! — Аксана падняла на бацьку бязвінныя сінія вочы.— Ты пра якую запіску? А што, іх было некалькі?
Федарэнка Шчарбаты Талер Читать
Запіска, якую ты паклала ў класны журнал настаўніцы замежнай мовы! А чаму яна абзываецца?
Запіска, настаўніца? — Настаўніца. — Як яна абзываецца? Увесь клас не вывучыў на памяць словы, і яна ўсім пачала ставіць двойкі, і нікому нічога не казала, і толькі мне, ставячы, сказала: «Камукаму, а табе, Гамола Аксана, трэба зубрыць дзень і ноч!» — Ну і што тут такога? Правільна сказала! — Як ты не разумееш? Значыць, я горшая за ўсіх?
Я ведаю, яна не любіць мяне. Яна заўсёды гаворыць: «Камукаму, а табе.» — Лухта нейкая,— бацька прыклаў да шчок далоні, быццам яму раптоўна забалелі зубы. — Так, яна лічыць мяне горшаю за ўсіх,— упарта паўтарыла дзяўчынка.— Бо я непрыгожая. Бо ў мяне бацька. — яна хацела сказаць «бедны», але, зірнуўшы на бацьку, пашкадавала яго,— небагаты. Бо ў мяне няма маці.
Гэта быў забаронены прыём. Бацька перастаў церці шчокі, падышоў да падаконніка, пабарабаніў па ім пальцамі, паглядзеў у акно.
Comments are closed.